Emotionele pijn
Tijdens een bezoek aan een bouwproject, waar ik bij betrokken ben geweest, genoot ik van de architectuur en zag helaas ook nogal wat dingen die niet klopten. Ik hoorde dat tijdens de uitvoering een proces was ontstaan, dat zich kenmerkte door afschuiven van verantwoording en het over en weer verwijten maken.
De nacht na het bezoek werd ik in de vroege ochtend wakker met veel onrust in mijn
lichaam. Mijn denken ging op volle toeren over dat werk en over de moeizame samenwerking. Hoewel ik vanuit mijn ervaring weet hoe ik met dit soort bouwprocessen moet omgaan, hielp dat me niet om rust te vinden.
Ik ben er maar eens voor gaan zitten, zo midden in de nacht.
Waar had ik het nou zo moeilijk mee? Het antwoord kwam vrij snel; ik verlang naar een ideale wereld, waarin we elkaar helpen en verantwoording nemen om tot een mooi product te komen. En de ongenaakbare realiteit doet dit pure verlangen pijn. En die pijn kan niet met denken worden opgelost. Wat ik nodig had, was erkenning van deze pijn en erkenning van dit verlangen, zonder oordeel. Toen ik mezelf dat kon geven, werd het
rustiger.
De realiteit is niet veranderd, maar ik kan het nu vanuit een innerlijke rust gaan aanvaarden.
Voordat ik dit proces van erkennen heb geleerd met de methode van de Innerlijk Familie, lag ik veel wakker en piekerde me suf. Wat ben ik blij dat ik mezelf nu, na veel oefenen, deze rust kan geven.
Hoe ziet dat er dan uit vanuit het perspectief van de Innerlijke Familie?
Mijn Innerlijke Vrouw beseft vanuit haar levenservaring wat er in dat bouwproces aan de hand is en zij kan daar samen met de Innerlijke Man professioneel mee omgaan.
Echter mijn Innerlijk Meisje lijdt pijn, omdat haar idealisme geweld wordt aangedaan. Zij hoopt op een wereld waarin harmonie en verbinding is, waar mensen elkaar vinden in samen werken en samen iets moois maken.
Mijn Innerlijke Man springt dan meteen voor haar in de bres en zet zijn denkvermogen in om die pijn weg te werken. Maar hoe logisch en goed bedoeld ook, dat is onmogelijk. Hij kan de situatie nóg zo goed analyseren en verklaren, maar dat verzacht de pijn niet.
Wat nodig is, is de erkenning van mijn Innerlijk Meisje met haar verlangen door mijn Innerlijke Vrouw. Oprechte, compassievolle aandacht, zonder dat er iets hoeft te
veranderen, Ook de pijn niet. Dat er niets mis is met haar gevoel en haar verlangen.
Pas dan kan mijn Innerlijk Meisje zich ontspannen.
Waar lijdt jouw Innerlijk Meisje onder en hoe kan jij haar erkennen? Ontdek dit en nog veel meer in de basistraining Zicht op jouw Innerlijke Familie